จะดื่มให้กับอดีตที่มันร้ายๆ
ดื่มให้ปลายทางที่มองไม่เห็น
ดื่มให้ความรักที่เลือกแต่คนผิด
ดื่มให้กับชีวิตที่มันแย่ๆ
ให้ทุกอย่างมันจบเมื่อหมดแก้วนี้
จะลืมให้หมดทุกอย่างในตอนรุ่งเช้า
พอกันทีพรุ่งนี้ฉันจะเริ่มต้นใหม่
และในสักวันชีวิตต้องดีขึ้นแน่
ดื่มให้ความช้ำหวังจะทำให้ความเศร้าจาก
ดับความทุกข์ด้วยแอลกอฮอล์ที่รินเข้าปาก
ดับไม่ให้เหลือแม้เพียงเถ้าถ่าน
แม้จะเศร้าก็ยิ้มเหมือนนักแสดงที่พร้อมจะเข้าฉาก
ก็แก้วนี้มันจาง ควรจะรินความหวังใส่ลงไปบางๆ
สัมผัสรสดื่มด่ำและทำใจเป็นกลาง
เมื่อหมดแก้วจะถือไว้ทำไมก็ควรจะปล่อยวาง
จะดื่มให้กับอดีตที่มันร้ายๆ
ดื่มให้ปลายทางที่มองไม่เห็น
ดื่มให้ความรักที่เลือกแต่คนผิด
ดื่มให้กับชีวิตที่มันแย่ๆ
ให้ทุกอย่างมันจบเมื่อหมดแก้วนี้
จะลืมให้หมดทุกอย่างในตอนรุ่งเช้า
พอกันทีพรุ่งนี้ฉันจะเริ่มต้นใหม่
และในสักวันชีวิตต้องดีขึ้นแน่
บางครั้งชีวิตก็คล้ายกับแก้วเหล้า
ดื่มลำพังแก้วเดียวก็กลัวว่าแก้เศร้า
ถ้าแก้เต็มก็คงไม่พร้อมจะรับเข้า
ปล่อยใจให้ว่างบ้างให้เหมือนแก้วที่พร้อมจะรับเหล้า
พรุ่งนี้ก็เริ่มได้ใหม่ถ้าใจยังดีและกายพร้อม
จะมีประโยชน์ตรงไหนถ้าแก้วเย็นแต่ใจร้อน
อันคุณค่าของมาลัยก็แล้วแต่ว่าใครคล้อง
บทเพลงจะซึ้งกินใจก็แล้วแต่ว่าใครร้อง
ดื่มให้ความผิดหวังให้ความผิดพลั้ง
ให้ลืมว่าเคยเจ็บช้ำ ให้ลืมความหลัง
ดื่มให้เธอที่จาก และขอให้รักไปได้ดี
ดื่มให้คืนสลัวที่ใจสลาย
ให้นอนไม่ฝันไม่นึกไม่คิดอะไร
หมดแก้วนี้พอดี บอกตัวเองพรุ่งนี้ยังมี
จะดื่มให้กับอดีตที่มันร้ายๆ
ดื่มให้ปลายทางที่มองไม่เห็น
ดื่มให้ความรักที่เลือกแต่คนผิด
ดื่มให้กับชีวิตที่มันแย่ๆ
ให้ทุกอย่างมันจบเมื่อหมดแก้วนี้
จะลืมให้หมดทุกอย่างในตอนรุ่งเช้า
พอกันทีพรุ่งนี้ฉันจะเริ่มต้นใหม่
และในสักวันชีวิตต้องดีขึ้นแน่